ఆకాశ వీధిలో హాయిగా ఎగిరేవు
దేశ దేశాలన్ని తిరిగి చూసేవు
ఏడ తానున్నాడో బావ
జాడ తెలిసిన పోయిరావా
గగనసీమల ఓ మేఘమాలమా
ఊరు గుడి పైని మసలి వస్తున్నావా
మల్లి మాటేదైన నాతో మనసు చల్లగా చెప్పి పోవా
నీలాల ఓ మేఘమాల రాగాల ఓ మేఘమాల
మమత తెలిసిన మేఘమాల
నా మనసు బావకు చెప్పి రావా
ఎన్నాళ్లు నా కళ్లు దిగులుతో రేపగలు
ఎదురుతెన్నులు చూచెనే బావకై
చెదిరి కాయలు కాచెనే
అందాల
మనసు తెలిసిన మేఘమాల
మరువలేనని చెప్పలేవా
మల్లితో - మరువలేనని చెప్పలేవా
కళ్లు తెరచినగాని కళ్లు మూసినగాని
మల్లి రూపే నిలిచెనే - నా చెంత మల్లి మాటే పిలిచెనే
జాలి గుండెల మేఘమాల
నా బావ లేనిది బ్రతుకజాల
కురియు నా కన్నీరు గుండెలో దాచుకొని
వానజల్లుగ కురిసిపోవా కన్నీరు
ఆనవాలుగా బావమ్రోల
No comments:
Post a Comment