ప్రేమ ఎంత మధురం

ప్రేమ ఎంత మధురం
ప్రియురాలు అంత కఠినం
అనుపల్లవి చేసినాను ప్రేమ క్షీర సాగర మదనం
మింగినాను హలాహలం

ప్రేమించుటేనా నా దోషము
పూజించుటేనా నా పాపము
ఎన్నాళ్ళని ఈ ఎదలో ముల్లు
కన్నీరుగ ఈ కరిగే కళ్ళు
నా లోని నీ రూపము నా జీవనాధారము
అది ఆరాలి పోవాలి ప్రాణము

నేనోర్వలేను ఈ తేజము
ఆర్పేయరాదా ఈ దీపము
ఆ చీకటిలో కలిసేపోయి
నా రేపటిని మరిచేపోయి
మానాలి నీ ధ్యానము
కావాలి నే శూన్యము
అపుడాగాలి ఈ మూగ గానము