ఎపుడు నీకు నే తెలుపనిది
ఇకపై ఎవరికీ తెలియనిది
మనసే మోయగలదా జీవితాంతం
వెతికే తీరమే రానంది
బతికే దారినే మూసింది
రగిలే నిన్నలేనా నాకు సొంతం
సమయం చేదుగా నవ్వింది
హ్రుదయం బాధగా చూసింది
నిజమేనీడగా మారింది...ఒ..ఒ..ఒ..ఒ.
జ్ఞాపకం సాక్షిగా పలకరించావు ప్రతిచోటా
జీవితం నీవని గురుతు చేసావు ప్రతిపూటా
మొండిగా బతక లేనంటూ వెంట తరిమావు ఇన్నాళ్ళు
మెలకువే రాని కలగంటూ గడప మన్నావు నూరేళ్ళు
ప్రియతమా నీ పరిమళం ఒక ఊహే గాని ఉపిరిగా సొంతం కాదా
No comments:
Post a Comment