అనగనగా ఒక నిండు చందమామ నిరుపేద కలువతో చెలిమి చేసెనమ్మా
అంతలోనే తెలవారి పోయెనమ్మా ఆకన్నె కలువ కల కరిగి పోయెనమ్మా
పచ్చని జంటను విడదీసిన ఆపాపం ఎవ్వరిదీ ||2|| ఓ||అనగా||
ఆశలెన్నో విరిసేలా బాషలెన్నో చేసాడు
ఉన్నపాటుగా కన్నుమరుగాయే చలువ చండ్రుడూ ||2||
రేరాజును రాహువు మింగాడో అమవాస్యకు ఆహుతి అయ్యాడో ||2||
అటు ఇటు వెతుకుతూ నిలువునా రగులుతూ వెన్నెల వుందని
వేకువ వద్దని కలువ జన్మ వడలి పోయెనమ్మా ఓ
గుప్పెడంత గుండెల్లో ఉప్పెనయినా సంద్రంలో చిక్కుకున్న ఈ చిన్నఆశకే
శ్వాస ఆడదే దిక్కులన్ని చూస్తున్నా నింగిని నిలదీస్తున్నా దిక్కులేని ఈ దిగులు
ప్రశ్నకి బదులు దొరకదే చిరునవ్వులు పూసిన మంట
ఇది కన్నీటికీ కోరని కోత ఇదీ ||2||
ఓటమి ముగిసెనా గెలుపుగా మిగిలెనా జాబిలి వెన్నెల మాటున రేగిన
జ్వాలలాంటి వింత బ్రతుకునాది ఓ
కలువని చంద్రుని ఎందుకు కలిపాడు
ఆ కలయిక కలగా ఎందుకు మార్చాడు ఆ కధ రాసిన
దేవుడున్నవాడు కరుణన్నది ఎరుగని కటిక గుండెవాడు
నా కధలో ఆ దేవుని ఎంతటి దయ చూపించాడు ఆడగక
ముందే ఇంతటి పెన్నిది నాకందించాడు కలలే ఈ చంద్రుని
నేస్తం ఎప్పుడూ వాడిని ఈ కలువని చెలిగా ఇచ్చాడు ఓ
No comments:
Post a Comment