ఆదిమవసుడు నెనె , నీ ప్రెమకు దాసుడు నెనె
నిన్ను చెర విడిపించె ప్రెమ నదెలె
అశా వాసుడు నెనె , నే బానిసనయిపొయానె
నా గుండెల్లొ నిన్ను దాచుకుందునె
దెవత నిన్నె విడిపించ, ప్రాణమె త్యాగం చెస్తానీ
వెన్నెలె నిన్ను బంధిస్తె , నింగి నె చేల్చి వెస్తా నీ
కలతె ల చెలియ నీ కన్ను చోఓపు నెనె
కావలిని దాటి , నే దరి చెరుతానె
నా తొడు నేవుంటె భయమెల హౄదయంలొ
నిప్పులొ నిలిచున్న , నన్నెమి చెయ్యదులె
నా కన్నులలొ వెలుగులొలికెను, నీ నడకకు దారి తెలియును
జననం మరణం అన్ని నీవల్లె….
నువ్వులెక పొతె నా బ్రతుకె భారం
మరణాన్ని కన్న ఆ క్షన్మె ఘొరం
హౄదయాన్ని చెదించి , రక్తాన్ని చిందించి
రాస్తాను లెఖలనీ నరములె సందించి
నాలుగు యుగములుగ భూమి నిలిచెను
దాన్ని మించి మన ప్రెమ నిలిచును
దెహం ప్రాణం నిన్నె కొరెలీ
ఆదిమవసూ మెమె , ఇక ప్రెమకు దాసులు మెమె
మమ్మ్ము చెర విడిపించె ప్రెమ మాదెలె
No comments:
Post a Comment