స్వరాల వీణ ఈ వేళలోన నీకేమైయిందే ఆకాశమా

స్వరాల వీణ ఈ వేళలోన నీకేమైయిందే ఆకాశమా
స్వరాల వీణ ఈ వేళలోన నీకేమైయిందే ఆకాశమా
ఎండలో ఇలా పూల వాన లా
మెరుపు కూడ మల్లె తీగలా
నేలపై ఇలా నా అడుగు నిలవద
లోకమంత కొత్త చోటు లా
నువ్వు తప్ప కళ్ళ ముందు లేరు ఎవరు నమ్మవ

రేయి చీర కప్పుకున్న చందమామని
నిన్ను చూసి ఒక్కసారి పలకరించి వెళ్ళని
తారలన్ని అల్లుకున మేఘమాలని
వాలు కళ్ళ సాగరాన కాటుకల్లె మారని
వాలే పొద్దులా జారే నీ జడ నడుము పై నాట్యమే ఆడితే
విరిసే పువ్వులా కురిసే మంచులా
నువ్వలా చల్లగా నవ్వితే
నేను చూడలేను చూసాక ఆగలేను
ఎన్నాళ్ళు నిన్ను ఒదిలి ఉండను

మూసి ఉన్న రెప్పలలో కలల వనములా
నిదుర రాని వేళలోన కలవరింతలా ఇలా
ఊపిరంత ఊహలతో నిండిపోయినా
గుండె లోన నిన్ను ఇంక దాచి ఉంచడం ఎలా
నేనే నేనుగా లేనే లేనుగా
నాకే వింతగా ఉంది గా
నీల ఎవ్వరు నన్నే ఎప్పుడు కమ్ముకోలేదులే ఇంతగా
రేయి నిదుర రాదు
పగలంత కునుకు లేదు
ఆసలేమయిందో నాకే తెలియదు
స్వరాల వీణ ఈ వేళలోన నీకేమైయిందే ఆకాశమా
స్వరాల వీణ ఈ వేళలోన నీకేమైయిందే ఆకాశమా