మనిషై పుట్టినవాడు కారాదు మట్టి బొమ్మ

మనిషై పుట్టినవాడు కారాదు మట్టి బొమ్మ ..
పట్టుదలే వుంటే కాగలడు మరో బ్రహ్మ ..

కృషివుంటే మనుషులు ఋషులవుతారు .. మహా పురుషులవుతారు (౨)
తరతరాలకి తరగని వేలుగావుతారు .. ఇలవేలుపులవుతారు ..

అడుగో అతడే వాల్మీకీ .. బ్రతుకు వేట అతనికి
అతి భయంకరుడు యమకింకరుడు .. అడవి జంతువుల పాలిటి
అడుగో అతడే వాల్మీకి ..

పాల పిట్టల జంట వలపు తేనెల పంట పండించుకొని పరవశించిపోయే వేల..
ఆ పక్షుల జంటకు గురి పెట్టాడు .. ఒక పక్షిని నేల కూర్చాడు
జంట బాసిన పక్షి కంట పొంగిన గంగ తన కంటిలో పొంగ .. మనసు కరగంగా ..
ఆ శోఖంలో ఒక శ్లోకం పలికే .. ఆ చీకటి ఎదలో దీపం వెలిగే
కరకు బోయడే అంతరించగా .. కవిగా ఆతడు అవతరించగా ...
మనిషి అతడిలో మేల్కొన్నాడు .. కడకు మహర్షే అయినాడు..
నవరస భరితం రాముని చరితం జగతికి ఆతడు పంచిన అమృతం..

ఆ వాల్మీకి మీ వాడు .. మిలోనే ఉన్నాడు
అక్షరమై మీ మనసు వెలిగితే మీలోనే ఉంటాడు

అందుకే ..
కృషివుంటే ||
తరతరాలకి ||

ఏక్యలవ్యుడంటేనే ఎదురులేని బాణం ..
తిరుగులేని దీక్షకి అతడే ప్రాణం..

కులం తక్కువని విద్య నేర్పని గురువు బొమ్మగా మిగిలాడు..
బొమ్మ గురుతుగా చేసుకొని బాణ విద్యలో పెరిగాడు ..

హుటాహుటిన ద్రోనుడపుడు తటాలుమని కదలి వచ్చి.. పక్షపాతి బుద్దితో దక్షిణ ఇమ్మన్నాడు ..
ఎదుట నిలిచిన గురువుని పదమంటి.. ఏమివ్వగాలననే ఏకలవ్యుడు ..
బొటన వ్రేలివ్వమనే కపటి ఆ ద్రోణుడు
వల్లెయని శిష్యుడు ..
చెల్లె ద్రోణుని ముడుపు
ఎరకులవాడు అయితేనేమి .. గురికలవాడే మొనగాడు
వేలునిచ్చి తన విల్లు విడిచి .. వేలుపుగా ఇలా వెలిగాడు

అందుకే ..
కృషివుంటే ||
తరతరాలకి ||

శబరీ...
ఇంతకాలము వేచినది ఈ పిలుపుకే శబరి
ఆశ పరుగిడి .. అడుగు తడబడి .. రామ పాదం కన్నది
వంగిపోయిన నడుముతో నగుమోము చూడగలేక అపుడూ..
కనుల నీరిడి .. ఆ రామ పాదములు కడిగినది శబరి .. పదమున ఒరిగినది శబరి

ప్రేమ మీరగ రాముడప్పుడు ..శబరి తల్లి కనులు తుడిచి
కూరి కూరి శబరి కొరికిన దొర పండ్లను ఆరగించే..
ఆమె ఎంగిలి గంగ కన్నా మిన్నగా భావించిన రఘురాముడు ఎంతటి ధన్యుడో
ఆ శబరి ఎంతటి పుణ్యమో ..
ఆమె ఎవ్వరో కాదు సుమ ఆడపడుచు మీ జాతికి ..
జాతి రత్నములు ఎందరెందరో మీలో కలరు ఈ నాటికి ...
అడవిన పుట్టి పెరిగిన కధలే అఖిల భారతికి హారతులు
నాగరికతలో సాగు చరితలో మీరే మాకు సారధులు ..

అందుకే ..
కృషివుంటే ||
తరతరాలకి ||