సూర్యుడే సెలవని అలసి పోయేనా..

సూర్యుడే సెలవని అలసి పోయేనా..
కాలమే శిలా వలె నిలిచి పోయేనా.
మనిషి మనిషి ని కలిపిన ఓ ఋషి
భువీ ని చేరితని నిలేపెను నీ కృషి

మహాశయా విధి పదే తరిమేర
మహోష్ణమే రూదిరమే మణిగేరా.
ఆగి పోయేనా త్యాగం కదా
ఆదమరిచేనా దైవం వృధా..

ఆకాశం నినుగని పేరిసిపోతుంది
నెల నీ అడుగుకై ఎదురు చూసింది
చినుకు చినుకు కురిసెను నీ కల
మనసు మనసున రాగిలేను జ్వలలా...
తుఫాను లా ఏగిసేని ప్రవచనం
తపో జ్వాలా కదిలెని ఈ యువ జనం
పంచ బూతలే తోడె సదా
పంచ ప్రాణాలే రవ పదా....

ఓం ఓం ... త్రయంబకం గజ మాహే
సుధంధిం పుష్ప్ వర్దనం............

స్వార్దమే పుడమి పై పరుగు తీస్తుంటే
ధుర్ధూ లే అసూరలై ఉరాకలెస్తుంటే
యుగం యుగమునా వెలిసెను దేవుడు
జగం జగముని నడిపిన దీరుడు
మహోదాయ ఆది నువే అనుకోని
నిరీక్ష తో నిలిచేనీ జనగని
మేలుకో రాదా మా దీపమై
ఏలుకొరాదా మా బందమై